Deel 3 – Het oversteken van de oceaan

Na de gruwelijkheden in de Grote Oorlog wisten mensen het zeker: Er zou nooit meer een oorlog komen. Zij legden hun focus op een toekomst vol samenwerking, ontwikkeling en hoop. Deze positieve gevoelens waren terug te zien in de technisch ontwikkelingen in dit tijdperk: Vliegtuigen werden steeds groter en konden verder vliegen. Communicatietechnologie, zoals radio en tv bracht de wereld steeds dichter bij elkaar.

Met hulp van de radio communicatie was de telefoon de wereld snel aan het veroveren. In maart 1962 het eerste trans-Atlantische telefoongesprek werd gemaakt tussen London en New York. Één jaar later, op 7 januari 1927, werd een commerciële telefoon service opgezet tussen London en New York. Dit alles begon door een gesprek tussen de directeur van AT&T, S. Gifford en de secretaris van het algemene postkantoor van Groot-Britanie, Evelyn P. Murray.

Tijdens deze conversatie verklaard Gifford:”Wij openen een telefoon kanaal tussen New York en London. De mensen uit deze twee grote steden worden op spraakafstand van elkaar gebracht.” Hij voegt hieraan toe: “ De mensen van New York en de mensen van London zullen buren worden.” Gifford’s toespraak maakte duidelijk welke hoop en verwachtingen hoorde bij de opening van dit nieuwe communicatie kanaal. Het brengt mensen niet alleen dichterbij elkaar, maar het zal ook een groot voordeel zijn voor de wereldwijde technische en economische vooruitgang: “Niemand kan de betekenis inschatten van deze laatste prestatie”, zei Grifford.

En Grifford’s verwachtingen kwamen al snel uit, de hele wereld is dichterbij elkaar gebracht. Op 3 april in 1930 kwam de trans-Atlantische telefoon service in Argentinië, Chili en Uruguay tot stand en al snel daarna volgden de andere Zuid-Amerikaanse landen. Pas 5 jaar later, de hele wereld was verbonden door telefoon- en radio communicatie. Op 15 april 1935 was er een telefoon gesprek tussen de president en de Vice-president van AT&T, de heer Gifford en de heer Miller. Ook al waren zij beide in kantoor, maar 15 meter van elkaar vandaan, het telefoongesprek werd doorgeschakeld over het langste telefoon circuit ooit, namelijk 37000 kilometer!

Tijdens deze conversatie luisterde telefoonoperators van over de hele wereld mee. Java en London werden beide gevraagd om hun lokale tijd door te geven en Grifford maakt een grapje met de Britse operator. Amsterdam was op dit moment even niet verbonden. Toch denkt Grifford dat dit telefoongesprek over de hele wereld een groot succes is.

Luister hier naar het eerste telefoongesprek over de hele wereld:

Ook al lagen draden en kabels door al het land over de hele wereld, telecommunicatie over de oceanen was nog steeds afhankelijk van radio technologie. Inspanning zijn er gedaan om kabels te leggen in de oceaan, maar deze pogingen bleven steeds falen. Pas in 1956 was de eerste permanente kabel gelegd van Scotland naar Nova Scotia.

Telefonisten

Door de ontwikkeling van de telefoon ontstond er ook een nieuw beroep, namelijk telefonisten. De eerste telefonisten aan het eind van de 19^de eeuw waren tienerjongens. Deze jongens waren vaak onbeleefd en onhandelbaar waardoor telefoonbedrijven besloten om vrouwen aan te nemen. Zij waren vriendelijker, maar ook nog eens goedkoper. De eerste vrouwelijke telefonisten in de wereld waren de zusters Emma en Stella Nutt en zij werkten voor het bedrijf Boston Telephone Dispatch in 1878.

Omdat telefonisten in direct contact met het publiek waren, moesten zij een positief imago uitstralen. Daarom kregen zij niet alleen een technische training, maar werden zij ook getraind in houding en formaliteit. Toen de telefoon pas net bestond was het werk van een telefoniste vrij simpel, maar hoe meer mensen gebruik gingen maken van een telefoon, hoe drukker de telefonisten het kregen. Rond 1910 konden telefonisten geen minuut de telefoon alleen laten.

Om het groeiende aantal telefoontjes aan te kunnen, begonnen bedrijven te werken met keuzemenu’s. Hierdoor konden mensen zelf juist worden doorverbonden zonder de tussenkomst van een telefoniste. Ondanks het groeiende aantal keuzemenu’s, het aantal telefonisten bleef groeien tot het een hoogtepunt bereikte eind jaren ’40 met ongeveer 350.000 telefonisten die voor AT&T werkte alleen al.

Vanaf de jaren ’50 begonnen de machines het over te nemen. Eerst waren telefonisten nog nodig om verre afstand en collecte gesprekken aan te nemen, maar het aantal ging drastisch omlaag.

Aan het eind van de jaren ’30 heeft de komst van de telefoon de hele wereld dichterbij elkaar gebracht. Het had niet alleen vrienden en buren gecreëerd, zoals Grifford had gehoopt, maar er dreigde ook een nieuwe oorlog. Wat het effect van deze oorlog had op de verdere ontwikkeling van de telecommunicatie zullen we bespreken in de volgende blog post.